خداحافظ

شبیه برگ های پاییزی پس از تو قسمت بادم 

خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم 

خداحافظ و این یعنی در اندوه تو میمیرم 

در این تنهایی مطلق که می بندد به زنجیرم 

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد 

و برق ناامیدی بر سرم یکریز میبارد 

چگونه بگذرم از عشق از دلبستگی هایم 

چگونه میروی با اینکه میدانی چه تنهایم 

خداحافظ تو ای همپای شبهای غزل خوانی 

خداحافظ به پایان آمد این دیدار پنهانی 

خداحافظ بدون تو گمان کردی که میمانم 

خداحافظ بدون من یقین دارنم که میمانی