خاطرات روزانه(درد دل یکی به نام من...)

 داخلی-روز-ماه رمضون-خونه ما:

من(در حالت خواب):هوووووووووم؟  

مهسا:پاشو  

من:چیکا داری؟ 

مهسا:تو پاشو میگم بهت. 

من:تا نگی نمی پاشم(پاشیده نمیشوم یا همون پا نمیشم!) 

مهسا:باس باهام بیای میخام برم خرید. 

من:اااااااااااااه(...)(بعد از کلی قربون صدقه هم رفتن!!!!!پامیشم حاضر میشم و باهم میریم). 

این بخشی از زندگی روزانه من بود که به سمع و نظر شما رسید.حالا بشینین فکر کنین چرا دیر میام یا چرا دیر بهتون سر میزنم.حتما با خودتون گفتین شاید تنبونش دوتا شده؟یا شاید زیر سرش بلند شده یا حتی فیلش یاد هندوستون کرده.نه عزیزم من به شخصه تمامی این شایعات را تکذیب میکنم!بابااااا اینااااااا نمیذارن!!!!!!!به کی بگم دردمو خدا بگم چیکارت کنه آخه دختر تو باس الان عروس میشدی؟نمیشد بشینی تو خونه تا چند سال دیگه ترشی دو خواهر روانه بازار میکردیم؟(منکه سنی ندارممتولد۶۸اجی دوسال ا من بزرگتر) 

این روزا همش بیرونم به همین دلیل نه تنها مجالی!برای وبلاگ نویسی پیدا نمیکنم بلکه یه ثانیه هم نصیب خودم نمیشه که دستمو ببرم بالا تا سرمو بخارونمدیگه خودتون با قدرت تصور بالایی که من در شما سراغ دارم بشینین تصور کنین در چه موقعیت اسفناکی به سر میبرم.  

یا اصلا یه راه حل دیگه:نمیشد مثلا یه شیر مثه شیر آب اخترع میکردن که هرکدوم مخصوص یه چیز بود.مثلا یکیو باز میکردی ازش نوشابه میومد.یکیو باز میکردی ازش شیرین پلو با مرغ....همینجوری بگیر برو جلو.اینجوری دیگه لازم نبود اینا که میرن بیرون منم پابه پاشون تو خونه عرق بریزم! 

اااااااااااااااااااه چقدر غر زدی دختر بسه دیگه...  

من همینجا از تمامی نهادهای کشوری و لشکری که این موقعیتو در اختیار من قرار دادن تا حرف دلمو به گوش مردم برسونم نهایت تشکر و قدر دانیو به عمل میارم و امیدوارم در تمامی مراحل زندگیتون موفق و موید باشید و برای اینجانب دعا کنید تا هرچه سریعتر ۲۸شهریور بشه و این خواهر ما به خونه شوهرش نقل مکان کنه.... 

ببخشین بچه ها خیلی حرف زدم اما اگه میخواستم کل واقعه رو شرح بدم میشد یه چی حولو حوش مقنوی هفتاد... 

ممنون که نظر میدین.اگه در مورد خاطرات روزانه حرفی نظری انتقادی پیشنهادی...(دیگه مترادف اینا یادم نمیاد!) خوشحال میشم.